Adat

تازه عادت کرده بودم به حضور گرم دستات
خواب خوب میدیدم هر وقت میوفتادم یاد حرفات
چطوری از دلت اومد بریزه رو سرم آوار
که خراب شه سقف این دل وقتی که گفتی خدانگهدار
فکر کنم دوباره باید با خیالت سر کنم تا
عمر این قلب شکسته نشه محتاج نفسهات
با خودت اینو نگفتی که نباشی سرده خونه
این اتاقه سوت و کورم مثل یه زندون میمونه
جلوی راتو نبستم آخه عشق زوری نمیشه
رفتی اما باشه یادت یادتم واسه همیشه
فکر کنم دوباره باید با خیالت سر کنم تا
عمر این قلب شکسته نشه محتاج نفسهات