Koome

کومه ی سرد تار من از تو میگیره روشنی
منم که خواهان توام تویی که محبوب منی
به چه غروب دلکشه کانچه تنور آتشی
دست ز دل نمی کشی تاکه به جان شرر زنی
بیا به کومه ی دلم آینه شو مقابلم
تا که به طرح مشکلم چاره ی تازه افکنی
بومی روستای عشق هلال شبنمای عشق
بیا که با صدای عشق سکوت تلخو بشکنی
سرزده یاس و اطلسی غمزده ام ز بی کسی
کی تو به داد من رسی بر منو دل نظر کنی
بیا به کومه ی دلم آینه شو مقابلم
تا که به طرح مشکلم چاره ی تازه افکنی
بومی روستای عشق هلال شبنمای عشق
بیا که با صدای عشق سکوت تلخو بشکنی
سرزده یاس و اطلسی غمزده ام ز بی کسی
کی تو به داد من رسی بر منو دل نظر کنی
بیا به کومه ی دلم آینه شو مقابلم
تا که به طرح مشکلم چاره ی تازه افکنی