Shabet Khosh Bad

شبت خوش باد ای مهمان عاشق
بلا گردان اسمت جان عاشق
به چشمم پا گذار و شادیم بخش
قدم کن رنجه ای جانان عاشق
شبت خوش باد شبت خوش باد
شبت خوش باد ای مهمان عاشق
شبت خوش باد شبت خوش باد
شبت خوش باد ای جانان عاشق
چه داغ سینه سوزی مانده بر جا
از این مجنون سر گردان عاشق
به جز آن کس که دارد دل پر آتش
چه داند درد بی درمان عاشق
زبان سوته دل دل سوته داند
نداند کس غم پنهان عاشق
حدیث غصه و درد غریبی
بخواند دیده ی گریان عاشق
شبت خوش باد شبت خوش باد
شبت خوش باد ای مهمان عاشق
شبت خوش باد شبت خوش باد
شبت خوش باد ای جانان عاشق