Dokhtar Farari

پشتت به کی گرمه که باز ازخونت فراری میشی
فکر کردی بیرون چه خبره طعمه ی بی پناهی میشی
از بیراهه های این شهر یکیشم به خوشبختی نمیرسه
اخرش به خودت میایو میبینی دل بیچارت تنهاوبی کسه
دخترفراری راه فرار نداری
این شهرنفرین شده پرشده ازبیماری
خلاف ملاف زیاده اما یه جو اراده
قورتت میدن درسته این روزا خیلی ساده
وامیمونی توکارت وامیمونی خیلی زود
توهمونی که حرفت حرفه مامان بابا بود
عشقت میشه رفاقت قلبت میشه فراون
میشینیو میبینی که مردی خیلی اسون