Bad Az Raftanet

بعد رفتنت عزیزم بس که تنهایی کشیدم
قامتم خمیده از بس عشقتو به دوش کشیدم
تو غم بی همزبونی هی می کشتم لحظه هامو
روی برگ های شعرم خالی کردم عقده هامو
خاطرت جمع هر جا باشی توی غربت یه کسی هست
خاطراتت زندگیشه اون غریبه خاطرت هست
اون که تو هفت آسمونش یه ستاره هم نداره
اون منم که دلخوشی شه گل من کسی رو داره
مثل دیگرون نبودم سر راهتو نبستم
می دونستم نمیای و چشم به جاده ها نشستم
خاطرت جمع تو دل من تو حسابت پاکه پاکه
این خطای دل من بود اون که افتاده به خاکت
تو روزهایی که نبودی نمی دونی چی کشیدم
صبح تا شب زخم زبون از هر غریبه ای شنیدم
گل من سرت سلامت تو که خوش باشی غمم نیست
این همیشه آرزومه پس دلیل ماتمم نیست
دیگه از گریه گذشته به جنون کشیده کارم
تو که خوشبختی عزیزم دیگه غصه ای ندارم